ABI języka C

Bardzo dużo funkcji pomocniczych udostępnia nam standard POSIX oraz biblioteka standardowa C, jednak aby móc z nich korzystać z poziomu Assemblera trzeba znać interfejs binarny (ABI) języka C - sposób przekazywania argumentów, wywoływania funkcji, itp.

32-bitowe (cdecl)

Funkcja fun(a, b, c) zwraca typ int.

Aby poprawnie ją wywołać, należy po kolei:

• odłożyć argumenty od końca, w tym wypadku najpierw c, potem b, potem a
• zrobić call fun
• usunąć argumenty ze stosu - add esp, 12 (3 argumenty po 4 bajty; stos rośnie w dół, dlatego dodajemy)
• wykorzystać wartość znajdującą się w eax - tam zwróciła swój wynik funkcja

Cały kod dla wywołania esi = fun(1,4,9):

push 9
push 4
push 1
call fun
add esp, 12
mov esi, eax

Funkcje mogą do woli zmieniać te rejestry:

• eax
• ecx
• edx

Natomiast pozostałe rejestry pozostaną bez zmian po powrocie z funkcji, więc przed wywołaniem nie trzeba ich zapisywać.

64-bitowe (SysV AMD64)

Konwencja System V AMD64 ABI znacznie różni się od cdecl, głównie za sprawą znacznie większej liczby rejestów w nowszej architekturze.

Pierwsze sześć argumentów całkowitych/wskaźników jest przekazywanych w rejestrach:

1. rdi
2. rsi
3. rdx
4. rcx (r10 w wywołaniach systemowych linuxa)
5. r8
6. r9

Pozostałe argumenty umieszczane są na stosie od prawej do lewej, tak jak w cdecl. Zwracana wartość jest natomiast w rejestrach rax, a także rdx jeżeli potrzebne jest 128 bitów. Dodatkowo stos musi być wyrównany do granicy 16 bajtów (kwestia wydajności), a pierwsze 128 bajtów nieużywanej części stosu może być dowolnie używane przez funkcję jako tymczasowy bufor pamięci.

Funkcje nie mogą zmienić wartości rejestrów rbp, rbx, r12-r15, a na reszcie mogą wykonywać dowolne operacje.